Daarnet ben ik naar een eerste kot gaan kijken. Gelegen in een gezellig smal straatje, waar je je de over de straat gespannen was al zo bij kan inbeelden. Irene, de eigenares, heeft andere oorden opgezocht (Ik gok op Amerika. Sorry, flauw mopje.) en verhuurt dus haar flat aan studenten. Ik werd heel vriendelijk ontvangen, tot de deur van mijn kamer open ging.
In het midden van mijn bed zat een kat. Een KAT. Een dikke vette. En toen ik de deur van de badkamer open deed, sprong er een tweede kat uit. Ik zeg het u, nog een KAT. Ook een dikke trouwens. Ik ben bang van katten! Ook van honden trouwens, die hier ook talrijk door de straten lopen te blaffen.
Eerst was ik nog van plan om me over mijn angst voor katten te zetten. Maar ik denk dat dat ijdele hoop is. En toen ik een tweede appartement zag, dat dubbel zo groot, dier-vrij was en evenveel kostte, denk ik dat ik vriendelijk ga bedanken.
Neen, een kat, dat kan echt niet.
BeantwoordenVerwijderenJohanna en katten ?
Neen, dat gaat echt niet samen.
Verder zoeken maar.
Naar een plek zonder kat of hond.
Haha, ik zou net dezelfde reactie hebben gehad! Ik wist niet dat wij die haat deelden, Johanna :)
BeantwoordenVerwijderenHaha, daarom zijn wij vriendinnen! Geen hond en kat voor mij hoor! Sterk bezig vriendinneke!
BeantwoordenVerwijderen