Over verre vrienden en dichte buren

Hartverwarmend, gelukzalig en vreugdevol. Dat is hoe mijn voorbije week was. Wat het spreekwoord ook mag beweren over goede buren en verre vrienden, het klopt niet. De uitvinder van dat spreekwoord had gewoon zelf weinig (verre) vrienden. Of toch geen vrienden zoals de mijne. Ja, het gaat over jou, liefste lezer.

De voorbije week deed ik girly met speelpleinvriendinnetjes, feestte ik met Mokkels, griezelde ik met Chiro Vlierbeek, bezocht ik grootouders, tantes, nonkels en nichten, tafelde ik met geschiedeniswijven, ging ik quizzen met Historia, at ik koninginnenhapjes in de Alma, vergaderde ik met VDS en mocht ik weer even in het warme nest van mijn ouders vertoeven. En dat alles met een glimlach van Pellenberg tot Perugia. Zelf bij zure Marina (onze bakkersvrouw) een taartje gaan kopen, voelde alsof ik het groot lot had gewonnen. Iedere dag kreeg ik complimenten over hoe goed ik er uitzag. Dat komt namelijk omdat gelukkige meisjes de mooiste meisjes zijn.

vriendschap

Als je steeds in België woont, besef je niet dat je met je fijne vrienden, familie en hobbies eigenlijk al de lotto gewonnen hebt. Je zaagt over de regen en de koude, het vele (studie)werk of het uitblijven van een regering. Je staat er niet bij stil hoe goed je het eigenlijk hebt.

In Italië is het klimaat zalig, de wijn lekker en is er een regering (toch toen ik vertrok. Met Silvio weet je nooit.) Echte vrienden, zoals jullie, die zijn daar echter niet. Ik heb maatjes in de les, maatjes om te feesten, maatjes om mee te gaan eten en maatjes om af en toe eens een uitstapje te doen. Maar wanneer je bijvoorbeeld te horen krijgt dat je oma borstkanker heeft en je nood hebt aan een echte vriend, dan ben je niks met een blik vol (oppervlakkige) maatjes.

Het mag allemaal wat sentimenteel en Bond-Zonder-Naam klinken, maar dat kan me niet schelen. Ik ben blij dat ik jullie gezien hebt, dat iedereen nog steeds zijn onwijs toffe zelve is en dat jullie mij een geluksboost gegeven hebben om het hier tot het einde vol te houden.

Dan rest mij enkel nog om Bond-Zonder-Naam-gewijs af te sluiten:
'Soigneer uw vri(e)nden, want goede vervangers zijn moeilijk te vinden.'

En zeker ook: bedankt!